Pichanaki, een stadje in de jungle waar we met alle afs'ers van Peru verzamelden, vele oude gezichten terug zien, enkele teruggestuurd en zelfs nieuwe. Echt een toffe bende, iedereen was goed gezind natuurlijk, en vol goesting hebben we daar dan een paar dagen in de Peruaanse jungle doorgebracht. Hier enkele fotokes die een klein beetje een verslag zijn over wat er allemaal gebeurt is. Natuurlijk is dit niet alles en ik kan u verzekeren dat fotos niets zijn tegenover alles wat er te zien en gebeuren viel. Alle geuren, kleuren en emoties kunnen spijtig genoeg nog niet op foto worden gezet.
Tot in het midden van een grote bananenplantage in de jungle werden we achtervolgd door enkele ijsventers met hun cremkarrekes. Eerder die dag hebben we apelsienen van de bomen geplukt en opgegeten. Daarna hebben we gezwommen in een meertje waar verderop krokodillen zaten. Avontuur verzekerd in de jungle...
Even verlorengelopen in een banenplantage, niet gemakkelijk om de weg terug te vinden omdat alle bomen op elkaar lijken. Ondertussen moesten we nog iemand dragen die haar knie kapot was, allé avontuur verzekerd. Alle lappen gestoken door muskieten en van die lekkere dikke spinnen. Men vertelde dat er ook slangen zaten maar die hebben we niet in levende lijven mogen tegen komen.
Met drie overvolle jeepkes en een hele lading enthousiame en bier vertrekken we naar de diepere jungle. Al zingend passeren we enkele andere jeeps en komen we lachende kindjes langs de weg tegen. Op het eind van de weg is iedreen wel blij dat we er zijn, het is ondertussen al donker, iedereen heeft honger en iedereen zen achterwerk doet zeer vanwege de onzachte wegen.
Het huis van Tarzan, ne kerel die daar een huis heeft gezet in een klein dorpke in het midden van de jungle waar ze van de koffieoogst leven. Niets van luxe, maar echt de moeite waard, zeker als 's morgens de zon opkomt. De nacht daarvoor hebben we met de hele groep liedjes zitten zingen rond het kampvuur. Zelfs in het nederlands.
Na een hele weg door de jungle afgelegd te hebben komen we met de hele groep aan aan deze mooie watervallen. Er moest letterlijk een weg gekapt worden door de jungle en daar aangekomen werd er al eten voor ons klaargemaakt. Er werden stenen opgewarmd boven een vuurtje, daarna werd er een gat in de grond gemaakt en werden de hete stenen erin gelegd samen met het eten en daarna werd de put afgedekt. Normaal gezien zou het eten dan moeten koken maar de grond was te vochtig dus moesten we nog terugkeren met een lege maag.

Aan deze mooie watervallen heb ik deze mooie foto getrokken, de zon kaatst hier op de rook van het vuur. Dat levert dit mooi beeld op.
Met meer dan veertig man en met drie in een mototaxi, dat zijn veel mototaxis samen. Leuke beelden.
Hier rijden we met de mototaxi over de rivier die Pichanaki doorkruist. Echt indrukwekkend, wel een beetje anders dan de Schelde die langs Temse loopt. In het regenseizoen staat het water hier dan ook veel hoger vanwege het vele regenen natuurlijk.
Nog andere watervallen, onderaan was er een klein zwempoeltje waar je je door het naar benedenvallende water kon laten masseren en verder naar boven waren er deze watervallen, veel mooiere dan beneden en hierboven was niemand. Echt in het midden van niets...
Als laatste hebben we dan een inheemse stam bezocht een beetje verder uit de stad, deze mensen leven daar zonder enige luxe, we hebben dan kleren en andere dingen meegenomen om dan uit te wisselen voor verse apelsienen en mandarijntjes. De kindjes van daar hebben dan met men camera enkele fotos getrokken, ik heb er de beste uitgekozen want velen waren bewogen of er zat een klein vingertje voor de lens of zo. Echt vriendelijke mensen die ons met open armen onvingen.
Hierbij eindigde ond Pichanakiavontuur dan, in de avond reizen we terug naar Lima in een ijskoude bus. Afscheid nemen van vele vrienden die we misschien wel nooit meer terug zullen zien. Vanaf hier wachten er ons nog 5 weken die zeker en vast erg snel voorbij zullen vliegen.